به گزارش پیام خانواده دکتر محمد ابراهیم تکلو در گفتوگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه حفظ روابط عاطفی غلط با عناوین مختلف نظیر «دوست اجتماعی» پس از طلاق کار اشتباهی است، اظهار کرد: بعضا افراد پس از طلاق گرفتن به بهانه هایی نظیر با خبر شدن از حال یکدیگر و خبر داشتن از احوال هم و با عناوین مختلف نظیر «دوست اجتماعی» سعی دارند رابطه عاطفی تمام شده را به طرق مختلف حفظ کرده و در واقع خود را اینگونه فریب می دهند.
این روانشناس با بیان اینکه در چنین شرایطی ممکن است آن رابطه عاطفی غلط که برای اتمامش دلایل قابل قبولی وجود داشته است مجددا از سر گرفته شود، افزود: حتی در شرایطی که افراد با دلایل موجه و منطقی طلاق گرفته و از رابطه عاطفی پیشین خود فرزندی نیز دارند و مجبور هستند برای امورات فرزند با همسر پیشین خود در ارتباط باشند، باید این تعاملات در حد متعادل باشد. وقتی افراد فرزندی از همسر پیشین خود دارند خواسته و ناخواسته مجبور هستند پس از طلاق بر سر امر مشترکی به نام "فرزند" با همسر قبلی خود تعاملاتی داشته باشند، این تعاملات باید بدون هیچگونه حس عاطفی برقرار شود تا فرزند بهانهای برای از سر گیری آن رابطه عاطفی اشتباه نباشد.
وی معتقد است، در صورتی میتوان پذیرفت که افراد به یک رابطه تمام شده بازگردند و آن را از سر گیرند که مساله مورد اختلاف پیشین که منجر به جدایی طرفین شده، کاملا رفع شده باشد و دو طرف رابطه به یک توافق و حل مسالهای برای آن موضوع رسیده باشند.
به گفته تکلو، بازگشت به یک رابطه عاطفی تمام شده نباید حالت «رفت و برگشتی» پیدا کرده و پس از طلاق افراد دائما به رابطه عاطفی قبلی خود بازگردند و از آن خارج شوند.
این روانشناس ادامه داد: اگر پس از طلاق مساله مورد اختلافی که منجر به جدایی افراد شده است، حل شود و افراد برای بازگشت به رابطه پیشین دلایل و توضیحات قابل قبولی داشتند می توانند یک بار برای همیشه به رابطه قبلی بازگردند. این امر در حالی است که بعضا روابط حالت «رفت و برگشتی» پیدا می کنند و افراد پس از طلاق نه به تعداد محدود بلکه دائما رابطه را تمام کرده و مجددا به آن باز می گردند؛ این امر اصلا کار درستی نیست و میتواند آسیب های مختلفی را به افراد بزند.
وی همچنین این را هم گفت که در حالت عادی پس از طلاق ذهن افراد نمی پذیرد که نوع رابطه ای که پیش تر برای افراد جنبه عاطفی داشته را تغییر داده و آن رابطه را به شکل دیگر و تحت عناوین مختلف دیگر نظیر «دوست اجتماعی» و یا با بهانههایی نظیر خبر داشتن از احوالات یکدیگر ادامه داده و حفظ کند.
تکلو این روابط «رفت و برگشتی» را نوعی «خود فریبی» برای حفظ رابطه و از دست ندادن طرف مقابل عنوان و در عین حال خاطر نشان کرد: این خودفریبی در شرایطی است که مساله اصلی مورد اختلاف میان طرفین که منجر به جدایی آنها شده، حل نشده است و افراد با وجود همان اختلافات سعی دارند طرف مقابل را از دست نداده و رابطه را به اشکال مختلف حفظ کنند. این کار اشتباه است و می تواند آسیب های روانی و غیر روانی بسیاری به افراد وارد کند چراکه در چنین شرایطی حس افراد نسبت به طرف مقابل همانند قبل یک حس عاطفی و عاشقانه است.
این روانشناس در پایان سخنان خود به ارائه توضیحاتی درباره لزوم طی کردن دوران سوگ پس از طلاق پرداخت و تصریح کرد: با این خودفریبی ها و ادامه دادن روابط عاطفی غلط فرآیند اتمام آن رابطه غلط برای افراد طولانیتر می شود. پس از طلاق افراد باید به خود فرصت دهند تا زخم های رابطه عاطفی پیشین ترمیم شود و این در حالی است که با حفظ رابطه و خودفریبیها افراد این فرصت را از خود دریغ میکنند. اینگونه افراد نمی توانند برای طی شدن پروسه سوگواریِ رابطه تمام شده، به خود زمان دهند و فرآیند سوگواری رابطه و اتمام آن طولانی تر میشود.